Matthew Cornell heeft me weer eens aan het denken gezet, maar deze keer niet over de inhoud van zijn laatste bericht, wel over een referentie die hij vermeldt: Constant, Constant, Multi-tasking Craziness. In dit artikel geschreven door V. M. González en G. Mark wordt o.a. geanalyseerd waaraan "information workers" of "knowledge workers" (in het Nederlands: kenniswerkers) hun tijd besteden.
Een van de zaken die tijd vergen wordt in dit artikel onder de noemer "metawerk" geplaatst. Metawerk is dat wat nodig is om ons werk te kunnen doen: afspraken maken voor meetings, coördinatie, bureau opruimen, email organiseren, enz. Met andere woorden: alles wat nodig is om het eigenlijke werk te kunnen realiseren.
De vraag die zich automatisch stelt: wat doen we eigenlijk voor werk? Wat wordt er van ons verwacht en wat verwachten we van onszelf? Een dokter moet patiënten behandelen maar ook bij blijven met de medische wetenschap, een helpdesk medewerker moet problemen oplossen maar ook documenteren voor later gebruik, een IT manager moet zijn omgeving onder controle hebben maar ook een visie hebben en mensen coachen, een vertegenwoordiger dient te verkopen maar ook zijn database met contacten up-to-date te houden, enz.
Moeten we in een aantal gevallen niet vaststellen dat onze eigenlijke job inhoud er een is van: creatief zijn, visie ontwikkelen, nadenken, discussiëren, enz. Dat is nu eenmaal eigen aan kenniswerk. Hoe komt het dat we voor het werk dat we echt worden verwacht te doen vaak geen tijd hebben? Waarom staat dit dan niet in onze agenda of "todo list"?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten